Scroll naar beneden voor Nederlands.

Amsterdam based singer-songwriter Jerusa took a few years to work hard on her debut EP called Shadowland, which was released in June. Five years ago she decided to pursue a career in music and she hasn’t looked back ever since. She went to Nashville to work on new songs and started a collaboration under the name NORTH-C with a London based producer. A Bit of Pop Music spoke with Jerusa about everything that has been going on in her career.

It took you a few years to work on Shadowland. Tell me what happened.
It all started with a writing session in the Netherlands about four years ago with a songwriter from Brooklyn. That felt good and I went to the United States and wrote in places like Nashville with a great team of songwriters. I was able to develop my skills quickly as the people I worked with were so talented and I came home with 18 new songs. I was in the right place at the right time and the traveling and new impulses really boosted my inspiration. To start out like that felt liberating.

When was the moment you decided to go for a career as singer-songwriter?
It happened five years ago, rather late actually. I have been singing from a very young age, in school, with my family, but suddenly after moving out I stopped. Me and my brother and sister where raised by my aunt from the age of four and she had four children herself as well. It was sometimes hard and I used music as a way to escape, to create a safe place. Singing was always very personal to me, but when I moved out, I just couldn’t do it anymore. It took me seven years to find back the passion and when it came back it was stronger than ever. From that moment on, I worked very hard for five years to get a career going as a musician.

How does the story of your youth come back in your music?
Everything I write are personal stories so they deal with the things that I went through and my experiences from when I was young and what happened with my family. The songs often deal with themes like processing and to overcome. That is my story and that is what I want to share.

So what is the story behind the song ‘Shadowland’ then?
For me that is a very special one. I was in Nashville for writing sessions and I woke up from a dream and I immediately knew I had to do something with that. I dreamt about something that happened when I was three when I was still living with my mother. I was outside with my brother and sister when we spotted a rainbow. My brother told us to run to the end of the rainbow to find the gold and so we did. The truth is that at this moment, it felt like an absolute necessity to do this, because we hardly had enough money to live. Those memories can still hurt, but it’s also beautiful, because me and my brother and sister formed a ‘pack of wolves’ and this made us stronger. This metaphor was used for ‘Shadowland’ and it’s all about leaving the shadows of the past behind, which I did by writing. You can only reach the morning if you run straight through the night and that is what I did.

“You can only reach the morning if you run straight through the night and that is what I did.”

Your music has a full and cinematic sound. Was this something you created consciously or did this happen along the way?
I usually write my songs on guitar and there are a million ways to produce it afterwards. I really wanted to combine all elements that I love into a sound that is typically me. This became a slightly unusual mix between organic instruments and electronic elements. And of course I invest a lot in the visual side of my music as well so a cinematic sound fits this perfectly.

Is that why the music videos are so important to you?
Everything I write is about my own life, so I also want to depict it visually like I see it in my head. I create my music videos together with my boyfriend, who is a camera operator, and that’s very special to me. We are able to make videos that suit the songs perfectly because we know each other so well. He knows exactly what I want to say and how I want things to turn out visually. Of course at the same time it is a tough task, because we do a job together that would normally be executed by a whole team. When you think about it, it’s not really possible and sometimes we go too far, because we have limited energy and time. But in the end, when we created something we are both very proud of, it was all worth it.

Do you ever feel like you want to give up, because it is all too much?
When you work really hard for something and then for example, your song does not get picked up by radio stations, that really sucks. But then I talk to colleagues who have been doing this for ten years and they show me I should continue to push through. Of course this whole struggle is also inspiration for new songs.

In the meantime you also recorded the single ‘Sweet Like Summer’ as part of the duo NORTH-C. How did that happen?
NORTH-C is a collaboration with producer Oliver Price who lives in London and of course we chose this name because the North Sea lies in between us. We wrote ‘Sweet Like Summer’ together and we had so much fun doing this, that we decided to release it as a duo. It is a nice side project for us both to release electronic music, which sounds quite different from the music I release on my own. We hope to go back to the studio together at the end of this year and we might even do some shows in London and Amsterdam.

And ideally, how would you see yourself in the near future?
I just hope I can release some new music soon. I’m writing a lot, I actually just came back from Nashville and New Orleans where I did some sessions. I’m more than ready to send the next chapter into the big wide world, now that I released the last video of the EP, for ‘Favourite Memory’. I hope to be able to create a stable foundation as singer-songwriter in between Amsterdam, London and Nashille and I will keep on collaborating with my musical friends whom I adore!

———————————————–
Interview Jerusa: “Ik heb de schaduwen van mijn verleden achter me gelaten door te schrijven”

De Amsterdamse singer-songwriter Jerusa heeft de afgelopen jaren keihard gewerkt aan haar eerste EP, Shadowland, die in juni verscheen. Ze besloot zo’n vijf jaar geleden volledig voor de muziek gegaan en keek sindsdien niet meer terug. Ze ging onder meer naar Nashville om muziek te schrijven en werkte ondertussen ook aan het project NORTH-C met een Schotse producer. A Bit of Pop Music vroeg Jerusa de hemd van het lijf over haar bestaan als singer-songwriter.

Het schrijven en produceren van je EP is een project van jaren geweest. Hoe is dit verlopen?
Het begon ongeveer vier jaar geleden met een schrijfsessie met een songwriter uit Brooklyn die in Nederland was en dat klikte meteen. Ik ging naar Amerika en schreef onder anderen in Nashville met een club songwriters en kwam thuis met achttien nieuwe songs. Ik voelde gelijk dat ik me daar snel kon ontwikkelen, omdat het niveau zo hoog ligt. Het was voor mij de juiste plaats op het juiste moment. Natuurlijk werkt reizen ook inspirerend door alle nieuwe impulsen die je krijgt. Ik stond voor mijn gevoel nog helemaal aan het begin en het werkte bevrijdend om zo’n start te maken.

Wat was het moment waarop je besloot om als singer-songwriter je geld te verdienen?
Dat was vijf jaar geleden en dus redelijk laat. Ik heb mijn hele leven gezongen, op school, thuis met familie, maar toen ik op mezelf ging wonen stopte ik plotseling. Ik ben vanaf mijn vierde door mijn tante, die zelf ook vier kinderen had, opgevoed samen met mijn zus en twee broers. Dat was niet altijd even makkelijk en muziek was echt een ontsnapping, een veilige haven. Zingen is voor mij altijd heel persoonlijk geweest en toen ik uit huis ging lukte het niet meer om het te doen zoals ik het altijd deed. Toen heb ik het zeven jaar gelaten, totdat de passie terugkwam. Daarna heb ik in een sneltreinvaart vijf jaar lang geknokt voor mijn muziek.

Hoe komt die jeugd terug in je muziek?
Alle liedjes die ik schreef in de voorbereiding voor de eerste EP, gaan over persoonlijke dingen uit mijn verleden en mijn familie. Vaak draait het om thema’s als verwerken en overwinnen. Dat is mijn verhaal en dat wil ik vertellen.

Hoe komt dit bijvoorbeeld terug in titeltrack ‘Shadowland’?
Dat vind ik zelf erg bijzonder. Ik was in Nashville voor schrijfsessies en ik werd wakker met een droom en wist gelijk dat ik er iets mee wilde doen. Ik droomde over een gebeurtenis van toen ik drie was en bij mijn moeder woonde. Ik was met mijn broer en zus op straat en we zagen een regenboog, waarop mijn broer zei dat we naar het einde moesten rennen voor de pot met goud. Het gekke is dat dit voor ons toen als een noodzaak voelde, omdat we heel weinig geld hadden en mijn moeder niet de middelen had om ons op te voeden. Dat soort herinneringen zijn nog steeds wel pijnlijk, maar aan de andere kant ook mooi, omdat ik met hen toch een soort ‘pack of wolves’ vormde met een sterke band. Uit die metafoor is ‘Shadowland’ ontstaan en het staat symbool voor de schaduwen van mijn verleden die ik met het schrijven van de EP achter me heb gelaten. Je kunt alleen bij de morgen komen door recht door de nacht te rennen en dat heb ik gedaan.

“Je kunt alleen bij de morgen komen door recht door de nacht te rennen en dat heb ik gedaan.”

Je muziek wordt gekenmerkt door een volle, filmische sound. Was dat altijd een doel of ontstond dat gaanderweg?
Ik schrijf mijn liedjes alleen op gitaar en dat kun je later natuurlijk op allerlei manieren invullen. Ik wilde heel graag alle dingen die ik leuk vind combineren tot een sound die kenmerkend is voor mij. Dit werd een niet gangbare mengeling tussen organische instrumenten en elektronische elementen. Daarnaast ben ik heel beeldend bezig met verhalen vertellen en daar past deze filmische sound goed bij.

Is dat ook de reden waarom de visuele kant, je videoclips, zo belangrijk voor je zijn?
Alles wat ik schrijf gaat over mijn leven, dus ik wil het ook afbeelden zoals ik het in mijn hoofd heb. Ik maak de video’s met mijn vriend die cameraman is en dat is heel bijzonder. Omdat we elkaar zo goed kennen, kunnen we iets maken wat perfect bij de liedjes past. Hij weet precies wat ik wil zeggen en hoe ik op beeld wil verschijnen. Het is wel gekkenwerk, want we werken met z’n tweeën waar normaal gesproken een heel team voor klaarstaat. Eigenlijk kan het ook helemaal niet en soms gaat het ook te ver, omdat je tijd en energie beperkt zijn, maar als we iets hebben gemaakt waar we allebei trots op zijn, dan is het alles waard geweest.

Heb je weleens momenten dat het allemaal teveel wordt en je de handdoek in de ring wil gooien?
Als je ergens keihard voor knokt en dan uiteindelijk bijvoorbeeld niet op de playlists belandt bij radiostations, dan baal je flink. Maar dan praat ik weer met collega muzikanten die dit al tien jaar doen en zij laten mij altijd weer zien dat ik niet moet opgeven. Uiteindelijk levert het natuurlijk ook weer inspiratie op voor nieuwe songs.

Tussendoor nam je ook nog het liedje ‘Sweet Like Summer’ op onder de naam NORTH-C. Hoe is dat tot stand gekomen?
NORTH-C is een samenwerking met de in Londen woonachtige producer Oliver Price en de naam komt natuurlijk van de Noordzee die tussen ons in ligt. We schreven het lied ‘Sweet Like Summer’ en het was zo leuk om samen muziek te maken, dat we het duobandje begonnen. Het is voor ons beiden een leuk zijproject om elektronische popmuziek te maken, die toch weer anders klinkt dan mijn solomateriaal. We hopen eind van het jaar weer samen de studio in te duiken en wellicht ook wat optredens te doen in Londen en Amsterdam en omstreken.

Hoe zie je de toekomst nu voor je?
Ik wil het liefst zo snel mogelijk weer nieuwe muziek kunnen uitbrengen. Ik ben veel aan het schrijven en kom net terug van sessies in Nashville en New Orleans. Ik ben ondertussen hard aan het werk de volgende plaat te realiseren en ik kan niet wachten om het af te maken en de wereld in te sturen, zeker nu de laatste video van de EP, ‘Favourite Memory’, is verschenen. Verder werk ik voor de toekomst aan een basis als songwriter en artiest, actief tussen Nashville, Londen en Amsterdam en blijf ik toffe samenwerkingen doen met muzikale vrienden waar ik veel respect voor heb.