Katy Perry plays it safe on new record
The release of Katy Perry’s highly successful previous album Teenage Dream, is already three years ago. It does not feel like it is that long ago, because Perry dominated the charts worldwide with no less than eight hit singles from the album in between 2010 and 2012. In the United States of America, six of her singles made it to number one. In August, Perry came back in full force with the release of her single ‘Roar’. It made it to the top of the charts once again and surely, her new album Prism will do very well too, but does the music live up to the expectations?

In interviews to promote Prism, Katy Perry regularly talked about the depression she had to go through after she broke up with her ex-husband Russell Brand. She told British news paper Sunday Times, that she wanted to call her new album Adult Reality, as it is the complete opposite of Teenage Dream, the title of her previous record. She stated that she used the pain from the difficult period as inspiration for a lot of songs on Prism. Taking these quotes into consideration, one would expect a personal and dark record, but this is not really the case.

Prism is definitely not miles away from Teenage dream. The lyrical content might be a bit less sugary and sweet, but still most of the songs on Prism are far from being dark or moody. This is a shame, because the few songs that show a more emotional and personal Katy, are actually the best tracks on the record. The highlight of the album is ‘By The Grace Of God’, a heartfelt ballad about the depression she had to fight in the period after her divorce. In lyrics like “I thank my sister for keeping my head above the water when the truth was like swallowing sand” Katy opens her heart and the honesty of this song is touching.

‘Double Rainbow’, co-written by Sia, is another nice ballad with a wonderful, soaring melody. Perry and her team chose ‘Unconditionally’ as second single. This ballad/mid-tempo song did have some potential and it is actually a quite pleasant track if you can get past the fact that she pronounces the word ‘unconditionally’ wrong, in order to let it fit into the melody. This would not be so distracting, if it was not the title of the song that is repeated over and over. The song does not flow smoothly because of this which is too bad.

When looking at the up tempo pop tracks, we find some songs that completely miss the mark. Both ‘Birthday’ and ‘International Smile’ are completely forgettable and generic and both suffer from cheesy and cringe worthy lyrics. Songs like ‘Ghost’, ‘Love Me’ and ‘Walking On Air’ are nice, but nothing special at the same time. Other than ‘Roar’, the best pop song on the album is ‘Legendary Lovers’. On this song, Perry and her collaborators Max Martin (writer and producer) and Dr. Luke (producer) show they still know how to make a strong pop tune with a great chorus and a distinctive sounding production.

‘This Is How We Do’ is a nice enough catchy party tune, which reminds of Teenage Dream single ‘Last Friday Night (T.G.I.F.)’. Unfortunately, the latter is the stronger one of the two and this is exactly the problem with Prism. Teenage Dream proved a generic pop album could work well if the quality is high enough, and this is where Prism disappoints. There are some good moments like the ones mentioned earlier and ‘Dark Horse (feat. Juicy J)’, where Katy shows an edge and some personality in her artistry, but most of the album is just too generic and faceless to make an impression.

Must listen: By The Grace Of God, Dark Horse (feat. Juicy J), Legendary Lovers, Double Rainbow, This Is How We Do, Spiritual.

——————————————————————–

Album recensie: Katy Perry – Prism

Katy Perry speelt op safe op nieuw album

Het is alweer drie jaar geleden dat Katy Perry haar zeer succesvolle, vorige album Teenage Dream, uitbracht. Dit lijkt minder lang gezien de zangeres tussen 2010 en 2012 maar liefst acht hitsingles van het album hoog in de hitlijsten wist te krijgen. In Amerika haalde ze zelfs met zes verschillende liedjes de eerste plaats. Sinds augustus is Perry weer helemaal terug, na de succesvolle release van de single ‘Roar’. Het lied haalde wederom de hoogste regionen van de hitlijsten en haar nieuwe album Prism zal ongetwijfeld ook weer goed gaan verkopen, maar voldoet de muziek zelf ook aan de verwachtingen?

In interviews ter promotie van Prism, spreekt Katy Perry regelmatig over de depressie waar ze in belandde nadat zij en haar ex-man Russell Brand uit elkaar gingen. Aan de Britse krant Sunday Times vertelde ze dat ze haar album eigenlijk Adult Reality wilde noemen, als meer serieuze tegenhanger van de titel van haar vorige album, Teenage Dream. Daarnaast liet ze weten de moeilijke periode in haar leven te gebruiken als inspiratie voor de plaat. Uitgaand van deze uitspraken, zou je een persoonlijk en donker album verwachten, maar dit is niet helemaal het geval.

Prism ligt namelijk helemaal niet zo ver van de sound van Teenage Dream af. De songteksten zijn misschien iets minder zoet en rooskleurig, maar toch zijn de meeste liedjes ook hier absoluut niet donker of zwaarmoedig. Dit is jammer, want juist de tracks die een meer emotionele en persoonlijke Katy laten horen, zijn de besten op deze plaat. Het hoogtepunt van het album is dan ook ‘By The Grace Of God’, een oprechte, gevoelige ballad over de depressie die Katy moest zien te overwinnen na haar scheiding. Met teksten als “I thank my sister for keeping my head above the water when the truth was like swallowing sand” opent Katy haar hart en de eerlijkheid in dit lied is aangrijpend.

‘Double Rainbow’, wat samen met Sia werd geschreven, is ook een mooie ballade met een zwevende melodielijn. Perry en haar team hebben ‘Unconditionally’ als volgende single gekozen. Deze ballad/mid-tempo track is een potentieel sterke single, als je het feit kan negeren dat ze het woord ‘unconditionally’ compleet verkeerd uitspreekt om het in de melodie te laten passen. Dit zou niet zo afleidend zijn geweest, als het niet de titel was die een behoorlijk aantal keren wordt herhaald. Hierdoor loopt het lied niet soepel wat jammer is, want het is niet per definitie een slecht lied.

Onder de uptempo liedjes komen we er helaas wel een aantal tegen die de plank compleet misslaan. ‘Birthday’ en ‘International Smile’ zijn totaal nietszeggend en hebben beide belabberde teksten. ‘Ghost’, ‘Love Me’ en ‘Walking On Air’ liggen best aardig in het gehoor, maar voegen niks speciaals toe aan het album. Naast ‘Roar’ is ‘Legendary Lovers’ de beste uptempo song op het album. Hier laten Perry, Max Martin (schrijver en producer) Dr. Luke (producer) horen dat ze het nog steeds in zich hebben om een sterke popsong met een goed refrein en een onderscheidende productie te maken.

‘This Is How We Do’ is een leuk feestplaatje, wat doet denken aan de Teenage Dream single ‘Last Friday Night (T.G.I.F.)’. Helaas is de later genoemde de betere track van de twee en dit is precies het probleem met Prism. Teenage Dream liet zien dat een standaard popalbum goed uit kan pakken als de kwaliteit hoog genoeg is, en hierin schiet Prism simpelweg tekort. Er zijn zeker sterke momenten, zoals de eerder genoemde songs en ‘Dark Horse (feat. Juicy J)’, waar Katy wat meer persoonlijk en attitude in haar muziek laat horen, maar het merendeel van het album is te algemeen en nietszeggend om echt indruk te maken.

Dit moet je gehoord hebben: By The Grace Of God, Dark Horse (feat. Juicy J), Legendary Lovers, Double Rainbow, This Is How We Do, Spiritual.