(Scroll naar beneden voor een Nederlandse versie)
Marina & the Diamonds treats Amsterdam to fresh ‘froot’
It is hard to define where Marina & the Diamonds stand in today’s music scene. She is still to have her first proper hit in the Netherlands, but at the same time she easily sells out her gig in de Melkweg. Although her songs are not played on radio here, she has an impressive and especially dedicated fanbase as people are lining up in front of the venue hours and hours before the concert starts. Her career obviously flourished in the digital age where she was able to build a following online, but what is it about Marina that makes all the young girls and gay guys go crazy?
From the moment miss Diamandis takes place behind her microphone, it becomes clear: she is a star. The audience goes completely crazy for every movement she makes and Marina knows this and has them wrapped around her fingers within minutes. I have got to hand it to her, she is a very charismatic performer, mostly full of confidence, but at times fragile when the songs need it. Marina & the Diamonds just released a new record called FROOT back in March and that is the reason she is touring again. As she puts it herself, this little tour where she only performs in a few European cities is a short introduction to the new record and she promises to come back in November for a proper tour. That explains why Marina only plays about half of the new album and is on stage for just a bit more than an hour.
In that hour she gives it her everything and so do her fans. It is striking to see and hear that a lot of people in the crowd know every word to every song, no matter it is from her first piano based more alternative album The Family Jewels, when her fanbase looked quite different or from second album Electra Heart that brought in a lot of young fans with the electro pop and dance sounds. It is hard to name highlights of the evening as the funky disco of ‘Froot’, the pop dance of ‘Radioactive’ and the quirky ‘Mowgli’s Road’ are all received with great enthusiasm.
But at what points does Marina herself excel? It is great to see what happens when she goes back to basics. For just two songs all the showy elements of her performance are put back to a minimum and she takes place behind a keyboard to sing and play the hopeful and emotional new song ‘Happy’ and one of her all time classics, ‘Obsessions’. Her distinctive and unusual voice that moves from low tones to high notes in no time, shines. One of her first singles ever, ‘I Am Not A Robot’, still sounds outstanding in a live setting, just like the beautiful and heartbreaking new single ‘I’m A Ruin’. But just as convincingly as she sings these personal stories, she takes on the character of a sassy diva on ‘Primadonna’ that contains one of the best pop choruses written in recent years.
To come back to the question asked earlier, the answer might be found in Marina’s new track ‘Can’t Pin Me Down’. “I am never gonna give you anything you expect. You think I’m like the others, boy, you need to get your eyes checked”, she sings and it’s true. Marina keeps surprising with three completely different albums that still combine the elements that make her a great pop star and this uniqueness and versatility seems to attract fans. She takes a moment to thank the audience for supporting her and by that she does not mean the buying of her records, but giving her the freedom to do what she wants musically. Hearing the songs of her three albums combined in one night, confirms for me that she is one of the best pop songwriters out there at the moment, so yeah Marina, I think I speak for all fans when I say you can have as much freedom as you want if you keep putting out albums and tracks as good as this.
Also check my Froot Review.
—————————————————–
Concert Recensie: Marina & the Diamonds in de Melkweg
Marina & the Diamonds brengt mix van eerste drie albums in de Melkweg
Het is moeilijk om de plaats van Marina & the Diamonds in het hedendaagse muzieklandschap te plaatsen. De zangeres heeft namelijk nog geen grote hit gescoord in de Nederlandse hitlijsten, maar ze verkoopt wel met gemak de grote zaal van de Melkweg uit. Haar liedjes zijn zelden op de radio te horen, maar toch heeft ze een grote en vooral fanatieke fanclub op weten te bouwen die al uren voor aanvang van het concert staat te wachten voor een gesloten deur. Natuurlijk is Marina’s carrière opgebloeid in het digitale tijdperk en heeft ze online volgers verzameld, maar waar komt die trouwe groep aanbidders nu precies op af?
Vanaf het eerste moment dat mevrouw Diamandis het podium betreedt wordt één ding meteen duidelijk: deze dame is een ster. Het publiek gilt de longen uit het lijf bij haast elke beweging die ze maakt en hier weet Marina maar al te goed op in te spelen en binnen enkele minuten heeft ze de hele zaal om haar vingers gewonden. Het moet gezegd worden dat ze absoluut een charismatische zangeres is die haar nummers met veel verve brengt, of dit nu klein en breekbaar is of groots en vol attitude. Marina & the Diamonds bracht in maart een gloednieuwe plaat, getiteld FROOT, uit en dat was de voornaamste reden om weer op tour te gaan. Maar zoals ze zelf uitlegt is deze korte concertreeks langs wat Europese steden vooral een korte introductie van het nieuwe album en dat verklaart waarom ze maar iets meer dan een uur op het podium staat en maar de helft van de nieuwe nummers speelt.
In dit uur geeft ze wel alles, net als haar fans overigens die haast ieder liedje woord woord mee kunnen zingen. Of het nu de op piano gebaseerde lichtelijk alternatieve stijl van haar debuutalbum The Family Jewels is (toen haar publiek er overigens nog wat anders uitzag) of de elektronische dance pop van Electra Heart waardoor ze er een hoop jonge fans bij kreeg, bij alle nummers wordt Marina ondersteund door een groots koor in het publiek. Het is dan ook moeilijk om hoogtepunten van de avond te bepalen, want zowel de funky disco van ‘Froot’, de makkelijk in het gehoor liggende dance van ‘Radioactive’ als de eigenzinnigheid van ‘Mowgli’s Road’ wordt meer dan enthousiast onthaald.
Maar op welke vlakken blinkt Marina da zelf uit? Ze is op haar meest boeiend als ze helemaal terug gaat naar de basis en achter de keyboard plaatsneemt om enkel te spelen en te zingen. Haar opvallende stemgeluid dat binnen no time van laag naar hoog beweegt straalt op deze momenten. Ze geeft overtuigende optredens van het nieuwe, hoopvolle en emotionele ‘Happy’ en klassieker van haar eerste plaat ‘Obsessions’. Ook één van haar eerste singles ‘I Am Not A Robot’ komt nog steeds ijzersterk uit de verf live, net als de nieuwe goudeerlijke single ‘I’m A Ruin’. Met hetzelfde gemak laat ze overigens haar innerlijke diva los op ‘Primadonna’, wat nog steeds één van de beste pop refreinen heeft dat in de laatste jaren geschreven is.
Om op de vraag uit de inleiding terug te komen, Marina geeft zelf het antwoord al in ‘Can’t Pin Me Down’. “I am never gonna give you anything you expect. You think I’m like the others, boy, you need to get your eyes checked”, zingt ze en daar is geen woord aan gelogen. Marina blijft verrassen door nieuwe richtingen in te slaan op elk album en daarop al haar kwaliteiten en talenten te benutten. Deze veelzijdigheid maakt haar uniek en dat trekt ongetwijfeld fans aan. Marina pakt een momentje om haar publiek te bedanken voor de support en daarmee bedoelt ze naar eigen zeggen niet het kopen van cd’s, maar het geven van de vrijheid om te doen wat ze wil als artiest. Na het luisteren van liedjes van alle drie de albums in één show, doet je realiseren dat we hier te maken hebben met een uitzonderlijk talent op het gebied van liedjes schrijven en ik denk dat ik voor alle fans spreek als ik zeg dat ze compleet haar eigen gang mag blijven gaan als ze iedere keer weer zulk kwalitatief sterk werk aflevert.