Photo Credit: Ehlana Polgara
Scroll naar beneden voor Nederlandse versie.

Back in 2015 Nina June started a project that would result in the album Bon Voyage. When she dropped first single ‘For Love’ she had no idea yet that the final product would be a full record, but now it is finally out! The Dutch singer-songwriter talks to A Bit of Pop Music about the creation of Bon Voyage, from spectacular opening track and latest single ‘Out To Sea’ to the breathtaking closer ‘Where The Angels’. June discusses how our generation’s search for purpose in life influenced her work. “It was a source of endless inspiration.”

The release of your single ‘For Love’ marked the start of the Bon Voyage project. Did you realize this as soon as you finished the track?
“For the first time in my life I felt like I was capable of creating the music that I personally love. When ‘For Love’ came to be, I realized that this was what I had worked for all these years. I wrote a couple more songs in the same ethereal style in which me and my misery were of less importance. This taught me that a new phase in my career had started. I knew that radio would not touch ‘For Love’, so I tried to rely on Spotify to reach an audience. I had no idea how far this snowball effect would get me. That was the first time I realized the power of people spreading the word and adding your songs to their playlists.”

What is the overall theme that resulted in these songs becoming an album?
“After I wrote ‘For Love’ about the search beyond the superficial that lives in my generation, I decided to do the Santiago De Compostella hike. I walked 1000 km in five weeks for inspiration for the project. I wanted it to be about a generation with big dreams, that also experiences depressions. A lot of people who feel lost and need a goal in their lives end up doing this hike. I was fascinated by this whole idea. Although I had not decided yet at that point that it was supposed to become an album, I kept writing songs with similar subjects. ‘If We Ever Go’ describes how we try out extreme things, only to choose a completely different direction when things don’t seem to work out. It is as if we move like bumper cars; we change direction all the time. This search for true love, true freedom and purpose in life, turned out to be a recurring theme. It was a source of endless inspiration.”

You wrote and produced most of the record with long term collaborator Lieuwe Roonder, but also ended up working with international producer Tim Bran (London Grammar, Halsey). How did you end up in his studio?
“Lieuwe and I had a couple of songs we wanted to take to the next level in terms of production. We were thinking big and we decided to just contact Tim. I love everything he does, whether it is poppy or more alternative. One of the things I learned in this process is that some things turn out to be easier than you would expect. He almost instantly responded to my message and one week later I was in London to work with him! Lieuwe and I already created a solid base for the tracks, so Tim knew the direction we wanted to go in and could take us there. When I heard the final version of ‘Out To Sea’, I knew the record was done.”

Was it the missing piece of the puzzle?
“It was the last song we wrote and it is all about becoming who you really are, to free yourself and go where you belong. With this song, the whole thing came full circle for me. It feels like an end to the story of the search of our generation, as well as closure for me personally. We created the first songs in a bedroom studio and we ended with the full production by Tim Bran which ‘Out To Sea’ really deserved.”

What do you hope the release of the album will bring after this long period of creation?
“In the age of Spotify we all focus on how many streams a song receives, but we sometimes forget what a song could achieve with a listener. I don’t care if my listeners understand my misery or struggle, but I hope to move people to apply the stories within their own lives. Don’t get me wrong, I consider myself an ambitious person, but with the creation of this album I did not focus on what I wanted to get out of it. I just wanted to create the best work within my power and by simply focusing on that, it gave me more than ever before!”

You say you don’t care about people understanding your struggle when they listen to your songs. Did the inspiration come from within your personal life though?
“As a writer I always try to look at things from a ‘helicopter perspective’. In my songs, you don’t hear someone who is in the heat of the moment. I don’t express all my emotions literally in my lyrics. I try to look at it from a distance and describe the story in a real and honest manner. When your relationship ends, you can write an angry song about the pain you are feeling, but I decided to zoom out and look at two people who lost each other. I see a certain beauty in how incapable us humans can be. I am not trying to say I became some sort of Dalai Lama who knows and sees everything. In my personal life I experience emotions just as intensely, but as a writer I try to rise above it.”

Bon Voyage marked a fresh start in your career. How do you look back at the music you made before?
“The reason I took my earlier work offline is because I wanted to start all over. It was not because I was ashamed, although I do feel like I was practicing in public. I learned how to write songs, but they did not necessarily reflect my personal taste. I would have preferred Bon Voyage to be my actual debut, but I am at peace with the process I had to go through to get there. Some people write their best album at the age of 17, but that was not the case for me. The new record still feels like my debut, but I do fully realize that it would have never existed without the work I did before.”

You have worked closely with Lieuwe for years now. Do you think it will be harder to work with other songwriters in the future?
“Lieuwe and I always start our writing sessions with philosophical conversations about life. You can only really do that with people close to you. I have to admit I don’t have the ambition to go into the studio with different writers. I think it is special to have such a deep connection when working together, especially in these times where life sometimes feels volatile. With brief collaborations I can never really bring out the best in me. I am happy to be able to experience this organic growth together with someone.”

Is this fleeting nature also something you experience in the online music industry these days?
“The industry is mainly focused on hypes. Hypes come and go. As an artist it could give you a proper push and when you develop more steadily, you miss out on that. Personally I would rather create something that is considered timeless, than to just follow an existing trend. Although I don’t consider my online connection with listeners to be fleeting, I try to not focus too long on the reactions I get. An online platform can be really helpful, but it is all about getting validation. There is always someone around who’s work gets praised more and it is easy to lose yourself when paying too much attention to this. Even the most autonomous artists I know struggle with this. Still streaming services gave me the opportunity to release music how and when I like it and I am grateful for that.”

INTERVIEW NINA JUNE: “IK ZIE SCHOONHEID IN HOE INCAPABEL WIJ ALS MENSEN ZIJN”

Al in 2015 legde Nina June de eerste hand aan haar album Bon Voyage dat vorige maand verscheen. De singer-songwriter wist toen nog niet dat een volledige plaat zich zou vormen, maar werkte zich track voor track naar een collectie die werd gevormd door het prachtige nieuwe begin ‘For Love’ en afgesloten door het adembenemende ‘Where The Angels’. In gesprek met A Bit of Pop Music vertelt Nina de ijzersterke recente single ‘Out To Sea’ het ontbrekende puzzelstukje was in een verhaal over de zoektocht naar zingeving van haar generatie. “Het bleek een onuitputtelijke bron van inspiratie.”

De release van de single ‘For Love’ markeerde het begin van het Bon Voyage project. Voelde je dat meteen toen de track klaar was?
“Ik had voor het eerst het gevoel dat ik in staat was de muziek te maken die volledig mijn smaak is. Toen ‘For Love’ ontstond, realiseerde ik me dat ik hier al die tijd voor heb gewerkt. Ik schreef een aantal songs die pasten in die grootse, etherische sfeer waarin ik en mijn misère ondergeschikt waren aan het grotere geheel. Daaraan merkte ik dat ik in een nieuwe fase was beland. Ik wist dat radiozenders ‘For Love’ niet zou draaien, dus probeerde ik via Spotify op mijn eigen kring te vertrouwen om het woord te verspreiden. Ik had geen idee hoe groot die sneeuwbal zou worden. Toen heb ik voor het eerst echt gemerkt wat de kracht is van mensen die online dingen met elkaar delen in playlists.”

Wat is het achterliggende thema van de plaat?
“Nadat ik ‘For Love’ had uitgebracht dat gaat over de behoefte van onze generatie aan zowel ‘snelle suikers’ als echtheid en diepgang, besloot ik de Santiago De Compostella wandeling te doen. Ik liep 1000 kilometer in vijf weken en deed inspiratie op voor het project. Ik had besloten dat het moest gaan over onze generatie met grote dromen, die tegelijkertijd ook kampt met zware depressies. De wandeltocht wordt veel gedaan door mensen die op zoek zijn naar een doel in het leven. Dit hele concept fascineerde me. Hoewel ik toen nog niet had besloten dat Bon Voyage een album zou worden, bleef ik songs schrijven die qua onderwerp bij elkaar pasten. ‘If We Ever Go’ gaat bijvoorbeeld over hoe wij als generatie extreme dingen proberen, om vervolgens weer 180 graden te draaien als we erachter komen dat het niets voor ons is. We bewegen ons als botsauto’s die continu andere kanten op schieten. Die zoektocht naar wat echte liefde of echte vrijheid is en wat ons bestaan zin geeft, komt constant terug. Het is een onuitputtelijke bron van inspiratie.”

Je schreef en produceerde het grootste deel van de plaat samen met Lieuwe Roonder, maar werkte ook met internationale producer Tim Bran (London Grammar, Halsey). Hoe kwamen jullie bij hem terecht?
“Er waren een aantal songs die Lieuwe en ik qua productie naar een hoger niveau wilden tillen. We dachten groots en besloten Tim Bran te benaderen. Ik vind alles mooi wat die man maakt, of het nu poppy of alternatief is. Een van de dingen die ik heb geleerd in dit proces, is dat dingen soms veel makkelijker zijn dan ze lijken. In dit geval was het gewoon een kwestie van een bericht sturen. Hij antwoordde meteen en ik kon de week erna al bij hem terecht! De basis van de track hadden Lieuwe en ik al geproduceerd, waardoor Tim precies wist welke kant we op wilden en hij sloot hier naadloos op aan. Toen ik het eindresultaat van de nieuwe single ‘Out To Sea’ hoorde, voelde de plaat af.”

Was dat het missende stukje in de puzzel?
“Het was het laatste liedje dat we schreven. ‘Out To Sea’ gaat over echt jezelf worden, jezelf bevrijden en daarheen gaan waar je hoort. Deze track maakte voor mij het verhaal helemaal rond. Het voelt als een einde aan het verhaal van de zoekende generatie, maar ook voor mij persoonlijk. De eerste tracks voor de plaat werden gecreëerd in een studiootje in een slaapkamer en het eindigde met de volle productie van de hand van Tim die ‘Out To Sea’ echt verdiende.”

Wat hoop je dat de plaat teweeg gaat brengen na dit lange creatieproces?
“In deze tijd met Spotify let je vooral op hoe vaak iets geluisterd wordt, maar soms vergeet je dan wat het uiteindelijk met de luisteraar kan doen. Het gaat er mij niet om dat mensen mijn verdriet of strijd begrijpen, maar ik hoop vooral dat ik mensen kan bewegen het verhaal mee te nemen in hun eigen leven. Begrijp me niet verkeerd, ik ben zeker ambitieus, maar heb me bij het maken van deze plaat niet veel bezig gehouden met wat het me moest opleveren. Ik wilde het beste werk maken dat in mijn macht ligt en door daar simpelweg op te richten, heb ik er meer voor teruggekregen dan ooit tevoren!”

Je zegt dat het je niet gaat om het delen van je eigen verdriet in je liedjes. Zijn de tracks wel uit je eigen leven gegrepen?
“Ik probeer altijd vanuit een ‘helikopterperspectief’ te schrijven. In de liedjes hoor je niet iemand die in het heetst van de emotie zit. Ik schrijf ellende niet van me af, maar ik beschouw een situatie en probeer zo eerlijk mogelijk weer te geven wat er gebeurt. Als een relatie uitgaat kun je ervoor kiezen om de boosheid van de pijn op te schrijven in een lied, maar ik zoom liever uit en kijk naar hoe twee mensen elkaar verloren zijn. Ik zie een bepaalde schoonheid in hoe incapabel wij als mensen kunnen zijn. Ik bedoel niet te zeggen dat ik een soort Dalai Lama ben geworden die alles overziet, want ik zit zelf net zo goed middenin mijn eigen sores, maar als schrijver zweef ik er graag boven.”

Bon Voyage was een nieuw begin in je carrière. Hoe kijk je nu terug op de muziek die je daarvoor maakte?
“Ik wilde met een schone lei beginnen en heb daarom eerder werk offline gehaald. Dat heeft niets te maken met schaamte, maar het voelde voor mij alsof ik oefende in de openbaarheid. Ik heb toen geleerd hoe je liedjes schrijft, maar het had qua stijl veel minder te maken met mijn eigen smaak. Ik had wel gewild dat Bon Voyage echt mijn eerste plaat was. Sommige mensen schrijven zo’n album als ze 17 zijn, maar voor mij was het een proces. Ik heb nu wel vrede met het feit dat ik veel meters moest maken om te komen waar ik nu ben. Het voelt nu alsnog als mijn debuut, maar ik besef wel dat het er zonder het andere materiaal nooit was gekomen.”

Je werkt al jaren nauw samen met Lieuwe. Denk je dat jullie hechte band het lastiger zal maken voor je om in de toekomst met andere producers en schrijvers te werken?
“Lieuwe en ik beginnen onze schrijfsessies met filosofische gesprekken over het leven. Dat kan eigenlijk alleen met mensen die dichtbij je staan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik veel minder de ambitie heb om maar met iedereen de studio in te duiken. Ik merk ik dat ik het fijn vind om zo’n diep samenwerkingsverband te hebben met iemand in deze tijd waarin veel zo vluchtig lijkt. Korte samenwerkingen halen niet het beste in mij naar boven. Het is bijzonder om samen met iemand organisch te kunnen groeien.”

Is die vluchtigheid iets wat je veel terugziet in de muziekindustrie die zich nu vooral op online richt?
“De industrie is behoorlijk op hypes gericht. Hypes komen en gaan. Je kunt daar als artiest een flinke push van krijgen en als je meer gestaag ontwikkelt, dan mis je dat zetje vaak. Persoonlijk hoop ik eerder iets te maken dat tijdloos klinkt dan wat aansluit bij de trend van het moment. Hoewel ik de online band met luisteraars niet als vluchtig ervaar, wil ik niet te lang blijven hangen in de reacties die ik krijg op een nieuw liedje. Zo’n online platform is fantastisch, maar het gaat er continu om hoeveel bevestiging je krijgt. Er is altijd wel iemand die meer bevestiging krijgt dan jij en het is makkelijk om je daarin te verliezen. Zelfs de meest autonome artiesten die ik ken lopen daar tegenaan. Toch hebben streaming services mij de kans gegeven om muziek uit te brengen hoe en wanneer ik dat wil en daar ben ik dankbaar voor.”