Scroll naar beneden voor Nederlands.
Maggie Rogers presents debut album during show in Paradiso
The story of American singer-songwriter Maggie Rogers is often told. A video of her playing her song ‘Alaska’ for Pharrell Williams during a masterclass went viral and all of a sudden she was one of the most promising new artists. Although ‘Alaska’ came out back in 2016, it took her until last month to finally share her debut LP Heard It In A Past Life with the world. Enough reason for another tour! Last time she played Paradiso in Amsterdam, she was the support act for Haim, but these days Maggie Rogers sells out venues on her own!
Rogers took her Australian friend Mallrat with her as supporting act. Together with her DJ, they performed an upbeat electronic set. Right on time, Maggie started her own set with swinging album opener ‘Give A Little’. Right from the get-go she serves flawless vocals. Rogers sounds just like she does on record and sometimes even better. She hits all the right notes when using the higher register of her voice, for example during the infectious chorus of ‘Say It’ and just as easily adds some powerful ad-libs to the last chorus of swinging pop anthems like ‘Dog Years’ and ‘Overnight’.
Rogers is joined on stage by four band members, playing drums, keyboard and guitar. They make sure that Maggie’s brand of light electronic pop with folk influences swings even more live than it does on record. The more upbeat tunes like ‘The Knife’ and ‘Burning’ properly go off! The only thing I can think Maggie’s team could improve on, is the volume mixing of her backing singer’s microphone. The album has quite some prominent backing vocals that provide little melody runs that are missed live due to her microphone not being loud enough. Maggie herself has an energetic stage presence, jumping around, dancing the whole set through. She is visibly moved by the love that her Dutch fans show her, especially after playing ‘Alaska’. She stands there awkwardly smiling, taking it all in, clearly ready to just start the next song. When both ‘Alaska’ and outstanding single ‘Light On’ are performed early on, I was slightly worried about the build up of the show, but Rogers had a few more surprises up her sleeve.
As she has only one album to her name (of which she only skipped one track), she had some time left to perform a cover, which is one of her favourite things to with her band, she explained. She surprisingly chose ‘Tim McGraw’ by Taylor Swift. Don’t expect a country ballad though, because she completely ‘Maggie-fied’ the tune to the point it would perfectly fit in with the sound of her own debut record. Now that is how you do a good cover! She leaves two of the more heavy cuts on her record, ‘Back In My Body’ and ‘Fallingwater’, for the end of the show and this works better than I would have expected it to. Her vocals absolutely shine and the fans know the words to these tunes too.
As an encore, Maggie decides to sing completely a cappella to make herself slowly come down from the high of performing. She sings her own ‘Color Song’ which makes her fans listen completely quietly while holding their breath. It is a goosebump inducing moment created by a unique pop singer-songwriter who knows how to play an audience just as well as how to write captivating tunes.
Concert Recensie: Maggie Rogers in Paradiso
Maggie Rogers stelt debuutalbum voor in uitverkocht Paradiso
Het verhaal van Maggie Rogers is inmiddels wel bekend. De Amerikaanse singer-songwriter vergaarde bekendheid door een viral filmpje waarin ze Pharrell Williams haar liedje ‘Alaska’ laat horen tijdens een masterclass. Rogers werd gelijk veel getipt als veelbelovende nieuwe artieste. Hoewel ‘Alaska’ al in 2016 verscheen, duurde het nog tot vorige maand voordat ze haar debuutalbum Heard It In A Past Life met de wereld deelde. Een goede reden om weer op tour te gaan! De vorige keer dat Maggie in Paradiso stond, was dat nog als voorprogramma van de band Haim. Tegenwoordig verkoopt ze de zaal op eigen kracht uit!
Maggie heeft haar Australische vriendin Mallrat meegenomen als voorprogramma. Samen met een DJ voert ze een swingende, elektropop set op. Rogers zelf begint stipt op tijd met de catchy albumopener ‘Give A Little’. Gelijk wordt duidelijk dat haar stem live niets onder doet voor het werk op plaat. Ze raakt alle noten als ze de hoogte in gaat, bijvoorbeeld tijdens het refrein van het onweerstaanbare ‘Say It’, en gooit er nog wat extra uithalen tegenaan tijdens de climax van liedjes als ‘Dog Years’ en ‘Overnight’.
Rogers wordt op het podium bijgestaan door vier bandleden die drums, keyboard en gitaar spelen. Zij zorgen ervoor dat Maggie’s unieke mix van licht elektronische pop met folk invloeden live nog harder swingt dan op plaat. Liedjes als ‘The Knife’ en ‘Burning’ hebben een wat steviger arrangement aangemeten gekregen en dat past goed! Het enige wat in de balans van het geluid beter naar voren had kunnen komen, is de achtergrondzang van de dame op keyboard. Op plaat spelen de achtergrondkoortjes een aanzienlijke rol met speelse melodielijnen die live niet altijd helemaal uit de verf komen, doordat haar microfoon wat te zacht staat afgesteld. Het is een klein detail dat een stuk minder zwaar weegt dan Maggie’s energieke, enthousiaste uitstraling op het podium. Ze springt rond en danst van het begin tot het einde van haar set. Ze is zichtbaar onder de indruk van de liefde die de fans haar geven, vooral na het zingen van hit ‘Alaska’. Ze blijft ongemakkelijk glimlachend staan en probeert het allemaal in zich op te nemen terwijl ze ook al weer staat te popelen om het volgende lied in te zetten. Toen zowel ‘Alaska’ als de uitstekende recente single ‘Light On’ behoorlijk vroeg voorbij kwamen, vreesde ik even voor de opbouw van de show, maar Maggie had gelukkig nog wat verrassingen achter de hand.
Omdat ze pas één album op haar naam heeft (dat ze op één lied na helemaal speelt), houdt de ster van de avond wat tijd over voor een cover, wat naar eigen zeggen één van haar favoriete dingen is van spelen met een band. Ze kiest voor ‘Tim McGraw’ van Taylor Swift, maar wie een country ballad verwachtte, komt bedrogen uit. Ze heeft het nummer volledig eigen gemaakt en deze versie sluit volledig aan op de sound van haar eigen debuutplaat. Dat is hoe je een succesvolle cover uitvoert! Ze bewaarde wat zwaarder werk, zoals de tracks ‘Back In My Body’ en ‘Fallingwater’, tot het einde en hoewel dat op papier niet de beste strategie is, werkt het bij dit concert wel. Haar stem heeft de volledige Paradiso al ingepakt en ook hier zingen de fans enthousiast mee.
Aan het einde van het concert komt Maggie nog eenmaal terug. Ze wil om de rust weder te laten keren een volledig liedje a capella zingen. Ze kiest voor haar eigen ‘Color Song’ en Paradiso luistert met ingehouden adem. Je kunt een speld horen vallen en dit zorgt dan ook voor kippenvel. Dat Maggie Rogers prachtige, haast hypnotiserende liedjes kan schrijven wisten we, maar ze houdt live net zo makkelijk een publiek compleet in haar greep.